Filmdatenbank

Zurück

Der geteilte Himmel

Regie: Konrad Wolf, 110 Min., Schwarz-Weiß, Spielfilm
Deutsche Demokratische Republik (DDR)
1964

Film-/Videoformat
35 mm
Länge in m
3001
Englischer Titel
The Divided Heaven
Premierendatum
Anlaufdatum
Literarische Vorlage
Wolf, Christa: "Der geteilte Himmel", Roman
Filmplakat zu "Der geteilte Himmel"

(R: Konrad Wolf, 1964) Grafiker: Alfred Hirschmeier, P.W.

Kurzinhalt (Deutsch)

Nach einer Nervenkrise kommt Rita Seidel in das kleine Dorf zurück, in dem sie aufgewachsen ist. Die Zeit der Genesung ist verbunden mit einem Rückblick auf die vergangenen Jahre: Als junges Mädchen hat sie sich in den zehn Jahre älteren Chemiker Manfred Herrfurth verliebt. Er nimmt sie mit in die Stadt, fördert ihre Entwicklung. Sie beginnt ein Lehrerstudium. Ihre Beziehung jedoch ist Belastungen ausgesetzt. In Manfreds Haus gibt es Konflikte wegen der spießigen Lebenseinstellung seiner Eltern. Auch im Betrieb hat er Schwierigkeiten, sodass seine Einstellung sich selbst wie seiner Umwelt gegenüber immer zynischer wird. Als man sein neuentwickeltes Verfahren, auf das er große Hoffnungen gesetzt hatte, im Betrieb ohne Begründung ablehnt, geht er verbittert nach Westberlin. Rita besucht ihn zwar, kehrt aber enttäuscht zurück. Sie weiß, dass ihr Platz an der Seite der ehemaligen Kollegen und der Freunde des Lehrerinstituts ist.

(Quelle: Das zweite Leben der Filmstadt Babelsberg. DEFA-Spielfilme 1946-1992)

 Filmstill zu "Der geteilte Himmel"

(R: Konrad Wolf, 1964) Fotograf: Werner Bergmann

Filmstill zu "Der geteilte Himmel"

(R: Konrad Wolf, 1964) Fotograf: Werner Bergmann

Filmstab

Regie
  • Konrad Wolf
Drehbuch
  • Christa Wolf
  • Gerhard Wolf
  • Konrad Wolf
  • Willi Brückner
  • Kurt Barthel
Kamera
  • Werner Bergmann
Schnitt
  • Helga Krause
Darsteller
  • Renate Blume (Rita Seidel)
  • Eberhard Esche (Manfred Herrfurth)
  • Hans Hardt-Hardtloff (Rolf Meternagel)
  • Hilmar Thate (Ernst Wendland)
  • Martin Flörchinger (Herr Herrfurth)
  • Erika Pelikowsky (Frau Herrfurth)
  • Günter (auch: Günther) Grabbert (Schwarzenbach)
  • Horst Jonischkan (Martin Jung)
  • Petra Kelling (Sigrid)
  • Jürgen Kern (Hänschen)
  • Horst Weinheimer (Ermisch)
  • Hans-Joachim Hanisch (Kuhl)
  • Frank Michelis (Karssuweit)
  • Paul Berndt (Melcher)
  • Christoph Engel (Liebentrau)
  • Uwe-Detlev Jessen (Mangold)
  • Erik Veldre (Schwabe)
  • Otto Lang (Professor)
  • Lothar Bellag (Dr. Seiffert)
  • Siegfried Menzel (Dr. Müller)
  • Agnes Kraus (Frau Meternagel)
  • Dorothea Volk (Ritas Mutter)
  • Geseta von Etzel (Frau Professor)
  • Hildegard Röder (Frau Seiffert)
  • Waltraut Kramm (Frau Schwarzenbach)
  • Angela Brunner (Dr. Müllers Verlobte)
  • Karin Seybert (Manfreds Tante)
  • Peter (auch: Eugen Peter) Herden (Reisebegleiter)
  • Maria Sänger (Ritas Tante)
  • Heinz Hellmich (Arzt)
  • Willy Jänsch (Burgführer)
  • Fredy Barten (Kneipenwirt)
  • Rita Hempel (Frau am S-Bahnschalter)
  • Arthur Gutschwager (Blumenverkäufer)
  • Hilmar Baumann (Nachrichtbringender Mann)
  • Gerhard Hänsel (Assistent auf Professor-Party)
  • Michael Dejak (Assistent auf Professor-Party)
  • Gerd Müller (Assistent auf Professor-Party)
  • Carla Thomalla (Gast der Party)
  • Eva-Marie Fröhlich (Gast der Party)
  • Gerhard Büch (Kellner der Party)
  • Uwe Germann (Wendlands Sohn)
  • Sylvia Nechanitzky (Luftballonmädchen)
  • Tinka Wolf (Singendes Mädchen)
  • Willi Liebner (Kellner auf Waggonbauer-Ball)
  • Herbert Krüger (Kellner auf Waggonbauer-Ball)
  • Alfred Baier (Kellner auf Waggonbauer-Ball)
  • Detlev Witte (Dozent)
  • Werner Schmidt-Wieland (RIAS-Nachrichtensprecher)
Regieassistenz
  • Kurt Barthel
Kameraassistenz
  • Peter Süring
  • Peter Schlaak
Szenenbild
  • Alfred Hirschmeier
Dramaturgie
  • Willi Brückner
Musik
  • Hans-Dieter Hosalla
Ton
  • Konrad Walle
Kostüm
  • Dorit Gründel
Maske
  • Otto Banse
Requisite
  • Fritz Stemmer
Produktionsleitung
  • Hans-Joachim Funk
Aufnahmeleitung
  • Irene Ikker
  • Erwin Rose
  • Lothar Erdmann
DEFA-Fotograf
  • Werner Bergmann
Sprecher
  • Lissy Tempelhof
  • Werner Eberlein (Stimme Gagarin)

Auszeichnungen

  • Erich Weinert Medaille (1965): Erich Weinert Medaille - Eberhard Esche
  • Erich Weinert Medaille (1965): Erich Weinert Medaille - Konrad Wolf

Kurzinhalt (Englisch)

Following a nervous breakdown, Rita Seidel returns to the village of her childhood. She has been told to get some proper rest. She wants to regain her strength and uses this period of convalescence to mull over her past.

She had met Manfred Herrfurth, a chemist ten years her senior, and fell for him irresistibly - precisely because his mindset was so utterly unlike her own. He was uncommonly intelligent and a keen observer of both people and things.

Rita is a natural, open-minded person, full of expectations for the future. Herrfurth, on the other hand, has become cynical as a result of bitter experience and he approaches everything with scorn and derision. Rita moves to town to live with her lover - to begin a new life as it were - and to become a teacher. Many things are new and thrilling:

town life itself as well as her work. But living with Manfred turns out very different from what she originally dreamt of He is embittered and after seeing a chemical method, which he has developed and whose realization he has pinned his hopes on, rejected, he becomes totally discouraged and leaves for West Berlin. He is convinced that Rita will follow him.

But she does not. Being separated from him - taking leave of her great love - triggers a psychological crisis and breakdown.

Of course, some wounds will remain but Rita is a strong woman who will overcome this crisis.

 

Source: Progress Film-Verleih

Kurzinhalt (Weitere Sprachen)

1961. Despues de una crisis de nervios Rita regresa al pueblo de su infancia. Se recupera lentamente, reviviendo los dos ultimos años de su vida. Ella se recuerda de Halle, una ciudad industrial gris, en la cual comenzó un estudio de pedagogía dentro de un sistema pedagogico presumido. Se recuerda de su practica en la fabrica de vagones, done ella se rebelaba contra engaños y tonteras. Y ella se recuerda de Manfred, el gran amor, químico, diez años mayor que ella. Su suceptibilidad infantil y la experiencia de el en la vida, su confianza y el escepticismo de el, les unieron. La chica del campo y el hijo de una casa familiar adinerada logran crearse un espacio de amor como una isla. Las viviencias de Manfred con las instancias burocraticas y el lento y desconfiado trato para con sus ideas cientítficas le resignaron. El abandona la RDA y se va a Berlín-Occidental. Rita lo va visitar y viaja no obstante de regreso. Ella no puede alejarse de su país y de sus obligaciones. El desequilibrio la hace desplomarse. (Spanisch: Konrad Wolf Retro, Goethe Institut 1992)

 

Per riprendersi da una crisi di nervi Rita Seidel ritorna nel paesino natale e ritrova Manfred Herrfurth, un chimico di dieci anni più grande di lei, di cui era stata innamorata. Manfred la porta con sè in città e incoraggia la sua formazione come insegnante. Il rapporto fra i due viene messo alla prova sia dalla mentalità piccolo borghese della famiglia di Manfred, che dalla sua azienda, che rifiuta di implementare una nuova tecnica su cui Manfred aveva riposto le sue speranze. Disilluso e cinico Manfred si trasferisce a Berlino ovest. In un primo momento Rita lo segue, capendo che il suo posto è accanto ai suoi ex colleghi e ai compagni di studio, rientra delusa. (Italienisch)

 

Après une crise de nerf, Rita Seidel retourne dans le village de son enfance. Le temps de sa convalescence se mêle avec les souvenirs des temps passés: dix ans plus tôt, elle tombait amoureuse du chimiste Manfred Herrfurth. Elle le suit en ville, où il encourage son développement. Elle commence ainsi des études afin de devenir enseignante. Mais leur relation est mise à rude épreuve: Manfred est en conflit avec ses parents à cause de leur vie de petit bourgeois. Dans son entreprise également, il se retrouve face à des difficultés et devient de plus en plus cynique avec son entourage. Lorsque le nouveau procédé qu'il a développé est rejeté sans raison, il part dépité à Berlin-Ouest. Rita lui rend visite, mais repart déçue. Elle sait que sa place est à côté de ses anciens collègues et ses amis de l'école pédagogique. (Französisch)

 

„Bầu trời chia cắt“, bộ phim được dựng theo tiểu thuyết của nữ nhà văn Christa Wolf, k�� về mối tình bi kịch giữa hai người trẻ tuổi khi nước Đức chia cắt. Rita và Manfred vừa chớm yêu nhau, song các quan điểm chính trị khác nhau về hai nhà nước Đức đã khiến tình yêu của họ bị thử thách nặng nề. Khi Manfred bỏ CHDC Đức để chạy sang Tây Đức, Rita đã phải đưa ra lựa chọn của mình.

„Bầu trời chia cắt“ đã bị cấm sau thời gian ngắn ra mắt tại CHDC Đức. Tuy nhiên đây là một trong những bộ phim gây ấn tượng sâu sắc nhất trong suốt lịch sử chia cắt giữa hai nhà nước Đức. (Vietnamesisch)

menu arrow-external arrow-internal camera tv print arrow-down arrow-left arrow-right arrow-top arrow-link sound display date facebook facebook-full range framing download filmrole cleaning Person retouching scan search audio cancel youtube instagram